แนวทางการป้องกัน ขั้นปฐมภูมิ (ขั้นต้น) สำหรับบุรุษ และสตรี

• ลดปริมาณไขมันในอาหารไม่ให้เกิน ๒๐ เปอร์เซ็นต์ของปริมาณแคลอรีในอาหารประจำวัน
• ควบคุมปริมาณแคลอรีในอาหารไม่ให้นํ้าหนักขึ้น
• เพิ่มปริมาณเส้นใย (ไฟเบอร์) ในอาหารอย่างน้อยวันละ ๒๕ กรัม
• บริโภคผักและผลไม้วันละห้ามื้อ
• กินอาหารที่อุดมวิตามินเอ ซี และอี
• งดสูบบุหรี่ ซิการ์ กล้องยาเส้น บุหรี่พื้นเมือง งดเคี้ยวยาเส้น ใบเมี่ยง และสูดยานัตถุ์
• ถ้าดื่มสุรา เบียร์ ให้ลดลง ไม่มากกว่าสี่ดริ๊งค์ต่อสัปดาห์
• ออกกำลังกายทุกวัน ขณะที่คุมปริมาณอาหารให้นํ้าหนักอยู่ตัว
• งดตากแดดที่แรงจัดโดยตรง
• ขจัดสารพิษที่อาจก่อมะเร็งซึ่งมีอยู่ในบ้านและที่ทำงาน เช่น ยาฆ่าแมลง ยาฆ่าปลวก เรดอน แอสเบสดอส หากจำเป็นก็ใช้แต่น้อย และอย่าสัมผัสโดยตรง
• ระวังสารพิษจากโรงงาน โดยเฉพาะสารพิษที่ก่อมะเร็ง ฝุ่นละอองและควันพิษ หากมีปัญหาให้แจ้งหน่วยงานของรัฐที่รับผิดชอบดูแลเรื่องนี้
• พยายามดำเนินชีวิตแบบไม่เครียดมากเกินไป
• งดเพศสัมพันธ์สำส่อน พกคอนดอมติดตัวถ้างดไม่ได้ เพราะมีไวรัสติดต่อทางเพศสัมพันธ์บางตัวทำให้เกิดมะเร็งได้

 แนวทางการป้องกัน ขั้นทุติยภูมิ (ขั้นสอง)

• เอกซเรย์ทรวงอกปีละครั้ง เพื่อตรวจก้อนหรือเงาทึบของมะเร็งปอด
• พบแพทย์เมื่อมีอาการที่สงสัยมะเร็ง (ดูอาการเตือนของมะเร็งในระยะแรก)
• ให้แพทย์ส่องกล้องเอนโดสโคป ตรวจอวัยวะที่สงสัย
• สตรีต้องตรวจภายใน และทำแป็ป สเมียร์ปีละครั้งหรือตามที่แพทย์นัด
• สตรีผู้สงสัยก้อนในเต้านม ให้แพทย์เอกซเรย์เต้านม (แมมโมกราฟี) อาจลดอันตรายได้ ๓๐ เปอร์เซ็นต์
• บุรุษผู้มีอาการเกี่ยวกับต่อมลูกหมาก ให้ตรวจหาแอนติเจนเฉพาะสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมาก (พรอสเตต - สเปซิฟิคแอนติเจน หรือพีเอสเอ) ถ้าสูง แพทย์จะทำไบออปซี่ แต่แม้ได้ค่าปกติ ก็ยังไม่อาจแยกมะเร็งออกไปได้

 แนวทางการตรวจพิเศษ สำหรับมะเร็งในเพศชาย ที่มีความเสี่ยงต่อมะเร็งปานกลาง

  อายุ ๒๐ ถึง ๓๙

• ตรวจลูกอัณฑะด้วยตนเองทุกเดือน
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ

  อายุ ๔๐ ถึง ๔๙

• ตรวจลูกอัณฑะด้วยตนเองทุกเดือน
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ
• ให้แพทย์ตรวจโดยสอดนิ้วคลำทางทวารหนัก เพื่อแยกมะเร็งลำไส้ตรง ลำไส้ใหญ่ช่วงล่าง และต่อมลูกหมาก ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ตรวจผิวหนังปีละครั้ง

  อายุ ๕๐ ปีขึ้นไป

• ตรวจลูกอัณฑะด้วยตนเองทุกเดือน
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ
• ให้แพทย์ตรวจโดยสอดนิ้วคลำทางทวารหนัก เพื่อแยกมะเร็งลำไส้ตรง ลำไส้ใหญ่ช่วงล่าง และต่อมลูกหมาก ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ (ซิกมอยโดสโคป) ทุกสามถึงห้าปี
• ให้แพทย์ตรวจแอนติเจนเฉพาะมะเร็งต่อมลูกหมาก (พีเอสเอ) ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ตรวจผิวหนังปีละครั้ง

แนวทางการตรวจพิเศษ สำหรับมะเร็งในเพศหญิง ที่มีความเสี่ยงต่อมะเร็งปานกลาง

  อายุ ๒๐ ถึง ๓๔

• ตรวจเต้านมด้วยตนเองเดือนละครั้ง
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ
• ให้แพทย์ตรวจภายในช่องคลอด และทำแป็ป สเมียร์ปีละครั้งโดยเฉพาะสตรีวัยเจริญพันธุ์ ถ้าตรวจได้ผลลบสามครั้งติดกัน แพทย์จะพิจารณาว่าตรวจให้ห่างขึ้นได้
• ให้แพทย์ตรวจเต้านมทุกสามปี
• ให้แพทย์ตรวจร่างกายและแล็ปทั่วไปทุกสามปี

  อายุ ๓๕ ถึง ๔๙

• ตรวจเต้านมด้วยตนเองเดือนละครั้ง
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ
• ให้แพทย์ตรวจภายในช่องคลอด และทำแป็ป สเมียร์ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ตรวจเต้านมปีละครั้ง
• เอกซเรย์ แมมโมกราฟี ทุกหนึ่งหรือสองปี
• ให้แพทย์ทางทวารหนักหามะเร็งลำไส้ตรงและลำไส้ใหญ่ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ตรวจผิวหนังปีละครั้ง

  อายุ ๕๐ ปีขึ้นไป

• ตรวจเต้านมด้วยตนเองเดือนละครั้ง
• ตรวจผิวหนังด้วยตนเองเป็นระยะๆ
• ให้แพทย์ตรวจภายในช่องคลอด และทำแป็ป สเมียร์ปีละครั้ง
• ให้แพทย์ตรวจเต้านมและทำแมมโมกราฟีปีละครั้ง
• ให้แพทย์ทางทวารหนักหามะเร็งลำไส้ตรงและลำไส้ใหญ่ปีละครั้ง และตรวจเลือดในอุจจาระด้วย
• ให้แพทย์ส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ (ซิกมอยโดสโคป) ทุกสามถึงห้าปี
• ให้แพทย์ตรวจผิวหนังปีละครั้ง

ที่มาของข้อมูล จาก แคนเซอร์ฟรี โดย ซิดนีย์ เจ วินอะเวอร์, พ.บ. และคณะ, ๑๙๙๕ - ไซมอน แอนด์ชูสเตอร์, นิวยอร์ก